Kerst in Tanzania

Terwijl bij jullie de sneeuw gevallen is (helaas wel net na de kerstdagen), zit ik hier in mijn t-shirt buiten dit reisverslag te typen. De zon schijnt en het regent hard tegelijkertijd. Het water is op in het hele huis en het ziet er niet naar uit dat we snel weer water gaan krijgen. Weer typisch Afrika.
De afgelopen dagen hebben we hier kerst gevierd. Dinsdagavond waren Iris en Anouk uit Rubya gekomen. Woensdag liepen ze met ons mee in het ziekenhuis. De arts die normaal gesproken ook werkt op de afdeling waar ik nu werk (de vrouwenafdeling), greep gelijk zijn kans en liet zich de hele ochtend niet zien. Konden we tenminste op een fatsoenlijke manier visite lopen. In plaats van in 2 minuten bij een patient stil te blijven staan, kunnen we een degelijke anamnese afnemen en een heerlijk internistische dd opstellen. Veel vrouwen wilden naar huis omdat het kerst was. Zelfs al zaten ze zwetend van de koorts in bed, dan nog mankeerden ze ' niets' en konden ze gewoon naar huis... Overal in het ziekenhuis werden van dennentakken kerststallen gemaakt. Er was een ware competitie tussen alle afdelingen. Wel typisch dat de laborant die op de mannenafdeling bloed kwam prikken, geen watten meer kon vinden om de huid te desinfecteren en dus maar een plukje watten uit de kerststal pakte om het bloed te kunnen prikken.
Kerstavond zijn we naar de kerk gegaan. Het had hard geonweerd en geregend, dus er was eerst geen stroom. Iedereen ging zitten in het donker. Vlak voor de dienst begon werd er een generator oid aangezet en hadden we gelukkig weer licht en muziek. Er was een groot koor die supermooi meerstemmig kon zingen. Gelukkig maar, want daardoor was de 2 uur durende dienst nog wel uit te houden.
Met zijn vieren hebben we nog sinterkerst gevierd. Traditie moet je in ere houden! Zelfs via skype nog een kort stukje All you need is love kerstspecial kunnen horen!
Eerste kerstdag vooral veel gekookt en gebakken. Ook nog een goed bucketlistmomentje: douchen in de regen! Als het dan toch hard regent, kan je er maar beter gebruik van maken en je haren wassen.
Het hele dorp was volgestroomd met kinderen. Blijkbaar is het traditie dat met kerst kinderen snoep mogen kopen. We hadden een zak balonnen meegenomen. Nathalie en Iris deelden ze uit. Alsof ze het roken kwam er een hele horde kinderen aan. Ze hadden geen eens kans om de balonnen op te blazen. Al gauw ontstond er zowat een vechtpartij om een balon te bemachtigen.
's Avonds lekker gegeten en love actually gekeken.
Tweede kerstdag mochten we weer heerlijk vroeg opstaan om met de bus naar Sengerema te gaan. Alle coassistenten die op dit moment in Tanzania zijn, zijn naar Sengerema gekomen. We hebben allemaal een deel van het kerstmaal/ontbijt voorbereid. Onze bijdrage is onder andere, Henk de haan. Zijn laatste avond heeft hij in de douche doorgebracht, zodat we hem niet hoefden te vangen om 5 uur 's ochtends. Het is Tanzania, dus het is heel normaal om met een kip in de bus te zitten. Dat moet ik dan ook! Beetje jammer dat hij al vrij snel gepoept had en we dus in die lucht in de bus zaten... Ook gelijk een leermoment dat kippen kunnen plassen. Enige voordeel is dat de kostlucht van de wagenzieke vrouw naast ons daarmee wel overstemd werd.
Henk zag de bui wel hangen en deed helaas een succesvolle ontsnappingspoging zodra we in Sengerema aangekomen waren. Het heeft even gekost, maar uiteindelijk hebben we hem toch met zijn zevenen kunnen vangen. De messen werden geslepen en het einde van het leven van Henk was aangebroken. Samen met Michiel heb ik hem geslacht, geplukt en leeggehaald. Is weer eens wat anders! We hebben hem gebakken in de oven en hij smaakte heerlijk!
Al met al een andere, maar zeer bijzondere kerst!

In memoriam
26 december 2014 is er een einde aan het leven van Henk gekomen. Na een mooi leven in de tuin in Biharamulo heeft hij zijn levenstaak volbracht. Henk was een vrolijke, zorgzame haan. Hij kakelde vrolijk in gezelschap. Hij nam het vaderschap serieus en beschermde zijn kinderen en vrouw met alles wat hij kon. Hij was altijd haantje de voorste als er eten werd uitgedeeld. Hij pikte graag een graantje mee.
Zijn kippigheid is hem fataal geworden toen hij tegen de bijl aan liep.
Hij laat een vrouw en 2 kinderen achter.
Henk is 6 maanden oud geworden.